En zelfs al staat er aan het einde een moraal (waar ik absoluut géén voorstander van ben), dan nog geeft het veel vrijheid voor eigen interpretaties, zoektochten en betekenisgevingen. Zie voorbeeld 1 (he Body Meeting).
Voorbeeld 2 (zoo-academie) heeft geen expliciete moraal. Je kunt deze halen uit het einde. Je kunt echter ook een andere interpretatie, keuze kiezen.
Dat is volgens mij de kracht van een goed allegorisch verhaal. Dat je als lezer geprikkeld wordt zelf op zoek te gaan naar betekenis, zin en toepassing. Ik spreek zelf dan ook liever over een metafoor (cf. Joseph Campbell), vooral als het verhaal een zekere 'openheid' heeft en daarmee de lezer aanzet tot onderzoek.
Elke leider vertelt verhalen, vrijwel altijd met een allegorisch element. De kracht van een leider openbaart in de vraag of deze in staat is tot loslaten van de eigen ingevoegde interpretatie en ruimte geeft aan de zoektocht van diens gehoor, of niet.
Twee voorbeelden. Twee beelden toegevoegd.
Los van de tekst zeggen soms beelden ook niet veel meer dan woorden.
Misschien is het goed vertellen van allegorische verhalen ook wel als weven of schilderen met woorden tot de luisteraar/lezer zijn of haar eigen beelden heeft gecreëerd.
Marcel van der Pol
Reageren? Dat kan....
=================================
Voorbeeld 1: The Body Meeting
In charge. Each organ took a turn to speak up:
Brain......... I should be in charge because I run all body functions.
Blood........ I should be in charge because I circulate oxygen for the brain.
Stomach... I should be in charge because I process food to the brain.
Legs......... I should be in charge because I take the brain where it Wants to go.
Eyes......... I should be in charge because I let the brain see where it's going.
Asshole.....I should be in charge because I get rid of your waste.
All the other parts laughed so hard and this made the asshole very mad.
To prove his point, the asshole immediately slammed tightly closed and
Stayed that way for 6 days, refusing to rid the body of any waste whatsoever.
Day 1 - Brain got a terrible headache and cried out for relief
Day 2 - Stomach got bloated and began to ache terribly
Day 3 - Legs got cramps and became unstable
Day 4 - Eyes became watery and vision became blurred
Day 5 - Blood became toxic and poisoned the body
Day 6 -The other organs agreed to let the asshole be in charge.
*MORAL OF THE STORY: NO MATTER WHO YOU ARE, OR HOW IMPORTANT YOU THINK
YOU ARE, YOU WILL FIND THAT IT IS ALWAYS THE ASSHOLE THAT IS IN
CHARGE.*
===============================
Voorbeeld 2: De Zoo-Academie
De eend kon geweldig zwemmen; zelfs beter dan zijn leraar. Maar in hardlopen was hij slecht. Om dat bij te spijkeren, kreeg hij hardlopen tijdens de zwemuren en moest hij na blijven voor extra looplessen. Tenslotte waren zijn poten zo toegetakeld dat hij ook met zwemmen niet verder kwam dan een 6. Maar de schoolleiding vond dat acceptabel, dus niemand maakte er zich zorgen over, behalve de eend zelf.
Het konijn begon met hardlopen als beste van de klas, maar kreeg een zenuwinzinking omdat hij bij het zwemmen nog zoveel te leren had.
De eekhoorn kon geweldig klimmen totdat het verkeerd ging met vliegen, omdat haar leraar perse wilde dat ze op de grond landde in plaats van op een andere tak. Ze kreeg gebroken nagels omdat ze teveel oefende en had uiteindelijk een 6 voor klimmen en een 5 voor vliegen.
De adelaar was een probleemkind en werd streng aangepakt. Bij de klimlessen was hij steeds als eerste in de top van de boom, maar hij stond erop dat op zijn eigen manier te doen.
Aan het eind van het schooljaar was het hoogste gemiddelde cijfer voor de vliegende bergaap, die redelijk kon klimmen, kon hardlopen en ook nog een beetje kon zwemmen en vliegen.
Hij mocht namens de leerlingen de ouders en docenten toespreken. De andere dieren zaten er bedrukt bij. De meeste waren gezakt in twee van de vakken en in de andere twee waren hun prestaties achteruit gegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten