“Misschien is het dan het beste om K.I. toe te passen?” stelde Gaston voorzichtig voor.
“Neen. Daar zijn wij al achteraan geweest. De K.I.-bureaus willen geen potten helpen, helemaal niet in ons geval, waarbij wij de baby direct bij de geboorte willen afstaan aan een of andere alleenstaande bewust ongehuwde vader. Neen. Het zal …..eh…. per natura moeten. Dat moet dan nog en detail zeer nauwgezet geregeld worden, àls we accoord met je gaan. Waarom wil je eigenlijk BOV-vader zijn?
Voor Gaston kon antwoorden keek Nora voor het eest op en keek Gaston aan met een versluierde blik. Ze name een langzame trek aan haar sigaret. “Laat maar, Vivian. Het waarom interesseert mij niet. Ik ga accoord met hem. Wij moeten wel. Hij is de enige, die het om het kind doet en niet om mij of één of andere verwrongen Freudiaanse theorie. Oké?”
Vivian schokschouderde.
“Oké? Goed. Ik was gewoon nieuwsgierig.”
Ze deed een greep in haar PTT-tas.
“Het contract”, zei ze.
Nora trok zich weer terug achter haar pony en bemoeide zich totaal niet met de details, die de anderen moesten regelen bij het opstellen van dit contract. Behalve hoofdpunten, als het wettelijk afstaan van het kind, direcht bij de geboorte, aan Gaston, die financiële kant van de zaak ten aanzien van de problemen rond zwangerschap en bevalling, de risicoverdeling bij complicaties, informatieuitwisseling voor en tijdens de bevalling, het inroepen van deskundien, zoals een notaris, enzovoorts, enz, enz., moest ook de conceptie geregeld worden. Vivian vond dat deze bij hen thuis diende plaats te vinden, zodat de overlast voor NOra tot een minimum beperkt bleef. De conceptie zou geschiden des middags tussen twee en drie. Gaston diende niet voor twee uur aanwezig te zijn en niet na drie uur te vertrekken. Hier onderbrak Gaston haar en merkte zeer terecht op, dat hier bij voortduring gesproken werd aangaande conceptie, terwijl in werkelijkheid er nog slechts sprake was van een coïtus. Wie van hen kon garanderen, dat deze zou leiden tot het gevraagde en verlangde resultaat?
Bij nadere uitwerking hiervan werd nota genomen van Nora’s regelmatige menstruatiecyclus. Deze cyclus varieerde in lengte tussen de zevenentwintig en dertig dagen. Om de kans van een conceptie bij een coïtus te maximaliseren werd besloten dat respectievelijk op de twaalfde, veertiende en zestiende dag na aanvang van een nader te bepalen menstruatieperiode in de cyclus van Nora den daad verricht zou worden.
Gaston en Vivian vonden beiden, dat vijf dagen achtereen te veel van het goede (of minder goede) was. Rekening houdende met het feit, dat in de voorgestelde regeling coïtus rond de ovulatie zou plaatsvinden, de spermatozoïden volens de geleerden een levensduur van cica twee dagen behoorden te hebben en het ovum, volgens dezelfde of andere deskundien, gedurende haar tweedaagse tocht van ovarium via oviduct naar uterus bevrucht kon worden, moest de kans toch groot zijn, dat de conceptie gerealiseerd zou worden, indien de overeenkomst zoals geregeld ten uitvoer werd gebracht.
Gaston dicteerde, Vivian schreef en Nora ging accoord. Sneller dan ze verwacht hadden was de tekst samengesteld. Precies een week zouden beide partijen nog bedenktijd krijgen. Daarna werd een rechtsdeskundige ingeschakeld voor de bezegeling, uiteraard na een eventuele juridische verantwoorde tekstwijziging, waarmee beide partijen accoord moesten willen gaan.
Ter onderschrijving van de voorgenomen plannen werden drie jone jenevers besteld en brandde een niet verwachte duscussie los, waarin Nora zich danig weerde: over de naam van het product van hun overeenkomst. Gaston vond, dat hij in de keuze daarvan het alleenrecht had. Nora was het daar niet mee eens. Zij moest het kind neen maanden onder het hart dragen. Zij wilde het noemen met een klank, die haar aansprak. Een tweede ronde jenevers verdaagde de discussie tot een later tijdstip. Zij gaven elkaar een hand: Gaston, de toekomstige BOV-man, Nora, de toekomstige surrogaatmoeder, en Vivian, de vriendin, die alles in de gaten hield.
Gaston ging naar huis, meisjes terug naar G. Beide partijen dachten een week lang diep na en verborgen hun gedachten voor de buitenwereld.
Terug naar De Patriarch: inhoudsopgave
Verhalensite van Marcel van der Pol (KERIDWEN). Ik schrijf, improviseer, speel, vertel en hervertel verhalen omdat ik dat zo mooi vind om te doen, maar ook omdat ik mijn verhalen graag wil delen en vooral om u met mjn verhalen uit wil dagen uw denkraam te vergroten.
Labels
blind
(1)
Blinde onderzoekers en een olifant
(1)
Chauffeur
(1)
Cracow
(1)
De Grote Vacature Show
(1)
De held van deze dag
(1)
De Maan op School
(1)
De Mayaval
(1)
De paardebloem
(1)
De Patriarch
(1)
De pijl door de roos
(1)
De prinse kalkoen
(1)
De Schilder en zijn Buurman
(2)
De smaak van wilde honing
(1)
De troonopvolger
(1)
Dilemma's in Ghana
(1)
Een Reiziger en zijn Gids
(1)
Emaille van Groningen
(1)
Emma
(1)
English
(9)
feuilleton
(5)
Flow and Go
(3)
Geen goed voorbeeld
(1)
Het Allegorische Verhaal
(1)
Het Land van Mijn Gelijk
(1)
Het voordeel van een nadeel
(1)
Houd je vast aan de wind...!
(2)
Is hier de overkant?
(2)
Jakob Jakob
(1)
Kamperen met leeuwen is leuk!
(1)
Knagende Vragen
(1)
Lenteparadox
(1)
Marcel van der Pol
(1)
Menagerie
(1)
Mestkevers en Mieren
(1)
Mestkevers vs. Mieren
(1)
Mijn grootvader Redhead
(1)
Mijn Lijn 5
(1)
Moschele
(1)
Nachtburgemeester
(2)
Not a good example
(1)
olifant
(2)
Op zoek naar Mr Serendip
(1)
Over oude en nieuwe wortels
(1)
Perfecte Ya-Hu
(1)
Playground with Six Players
(1)
Prins Kalkoen
(1)
professional
(1)
Reiziger
(1)
Scenario voor hier-en-nu
(1)
Sitube de Paradijsvogel
(1)
Speelweide met zes Spelers
(2)
Storytelling Africa
(1)
Storytelling Guru
(1)
Taal die de ander begrijpt?
(1)
The Arrow in the Bull's Eye
(1)
The Friday's Question
(1)
The Rose and its Sentry
(1)
The Story of the Sand
(1)
They lived happily ever after
(1)
Vader en Zoon
(1)
Versluierd dilemma
(1)
vrijheid
(1)
Wie durft te dwalen
(1)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten