maandag 6 januari 2014

Op zoek naar Mr Serendip: 4. Mr Framing

Mr Framing

Toen hij wakker werd, was hij klaar voor een volgende stap in de ontwikkeling van hemzelf en die van internet. Zachtjes zonder zijn vriendin wakker te maken, kroop hij het bed uit. In het donker pakte hij zijn laptop van het nachtkastje en sloop hij naar zijn werkkamer. Internet betekende vrijheid, om te doen en te laten wat je wilde, om te pretenderen wie je maar wilde zijn, om je fantasie te vrije teugels te laten. Alle zintuigen kon je op internet aan bod laten komen. Niets was verboden alles mocht. Welkom in de wereld 2.0 en alweer op weg naar 3.0!
Hij aarzelde waar te beginnen. Wat zou zijn eerste stap zijn? Àls je eenmaal was begonnen, ging het allemaal vanzelf. Associaties te over. Je moest echter wel èrgens beginnen: een woord, een begrip, een afbeelding? Hij startte een flitsende zoekmachine op en staarde naar het scherm: veel wit, een smalle bovenbalk met mogelijkheden. In het midden een langgerekt rechthoek, waarin een cursor pulserend wachtte op zijn startopdracht. Drie eindeloos lange minuten verstreken. Toen begon het scherm te reageren. Onder de cursor, buiten de rechthoek, verschenen trefwoorden, suggesties en webadressen. Hé, daar zag hij diverse malen het woord "Devadasi" staan. Dat kende hij, dat had te maken met "Kundalini".  Zijn vroegere zoektochten op internet! Hij scrollde langs de lange rij webadressen en begroette ze als oude bekenden. Geweldig toch, als internet zich zover heeft kunnen ontwikkelen dat het voor jou interessante links ophoest, zelfs nog voordat je er naar hebt gevraagd!? Hij grinnikte zachtjes. De cursor had nu lang genoeg gewacht. Hij tikte zijn eerste trefwoord in om te zien hoe de zoekmachine zou reageren.

"Barcelona" ....  Informatie over voetbal verscheen. Vrijwel niets over de stad in Spanje (pas op pagina 5). Goed zo! Tenslotte was hij een voetbalfan en had nog nooit iets over een Spaanse vakantie opgezocht. Hij moest er zelfs niet aan denken!
Wacht eens even... "Vakantie"? Ach ... dus dáár had zijn vriendin belangstelling voor. In ieder geval beter dan Spanje.
"Nieuwe auto". Het ideale merk. Weliswaar onbetaalbaar, maar wel mooi en heerlijk om van te dromen.
"Verzekering". Akkoord....! Direct toegang tot de maatschappij waar ze de meeste van hun verzekeringen hadden ondergebracht.
"Bank". Idem dito!
"Boeken".  Was verwacht!
"Bier". Lekkerste merk. Ach ... Dat was goed om te weten ... aanbiedingen in de buurt ... vanaf morgen.
"Muziek". Direct bestellen!
"Dating". Verontrustend! Direct doorklikken?
"Social Media". Dè hyper-populaire sites waarop iedereen alles met elkaar deelde en waarop hij uiteraard zeer actieve accounts had (zijn vriendin trouwens ook). Je hoefde alleen nog maar jóuw persoonlijke wachtwoord in te vullen, al werd er reeds een adequate suggestie gedaan ...
"Nieuws". Nu werd het echt interessant. Diverse nieuwssites gleden over het scherm. Verschillende berichten en filmpjes popten up. To the point! Allemaal.

Hij begon er lol in te krijgen. Hij combineerde trefwoorden en afbeeldingen. Hij associeerde op de uitkomsten. Hij passeerde allerlei informatie-, chat- en discussiesites, van 1.0 tot 3.0. Hij probeerde te raden wat de internetreacties zouden zijn op elke volgende actie van hem. 73,8% nauwkeurig!
Beter gezegd: 81,9% als hij het bij bekende onderwerpen hield, onderwerpen waarvan hij wist, dat hij er op internet vaker mee te maken had gehad, hetzij in opdracht van anderen, hetzij uit eigen nieuwsgierigheid. Hij probeerde nieuwe onderwerpen, leuke onderwerpen, prikkelende onderwerpen, duistere onderwerpen, verboden onderwerpen ... Het percentage juiste inschattingen over wat de respons van het internet zou zijn kelderde dramatisch naar zo'n 9%. Hij bleef wat langer rondhangen bij nieuwe woorden en op pas ontdekte sites ... et voilà ...  met een behoorlijke snelheid schoot zijn de nauwkeurigheid van zijn inschattingen omhoog. Yes!
Uitgeput bleef hij uiteindelijk steken bij een nauwkeurigheidswaarde van 73,8% procent. Niet gek voor een systeem dat nog maar een luttel aantal jaren een zelflerend vermogen had gekregen.
Hij besloot te onderzoeken of hij de nauwkeurigheidswaarde op kon schroeven tot boven de 82%. Dan zou je immers kunnen zeggen, dat internet grofweg sneller met antwoorden kon komen dan jij ze kon bedenken. Helemaal zelf zoeken vond hij inmiddels zó 2008!

Op een stormachtige eerstekerstdag wist hij zelfs de bijna mythische 90%-barrière te doorbreken.
Hij sloot die dag af met een percentage van 90,2. Hoe mooi kan het zijn! Moe maar voldaan (en ietwat aangeschoten door al het zware bier dat surfen op het internet zoveel soepeler maakte) gleed hij onderuit en liet zich uitgebreid door zijn vriendin masseren. Met zachte stem gaf hij gedetailleerde instructies (zojuist geleerd) hoe zijn heftig protesterende spieren van kramp of rsi te verlossen, terwijl hij steeds op het juiste moment naar de optimale houding schakelde. Voordat hij in zijn welverdiende slaap kon wegzakken, hoorde hij haar nog iets nadrukkelijks zeggen, maar de inhoud drong niet meer tot hem door. Bovendien sprak ze in haar moederstaal, iets wat ze jaren niet meer in zijn nabijheid had gedaan. Hij sliep.

wordt vervolgd ... Mr Home Alone

Marcel van der Pol
www.KERIDWEN.nl

Geen opmerkingen:

Een reactie posten